حر ریاحی

توضیحات

نمایشنامه حر ریاحی، تنها توصیف گسستن حر از سپاه عمر سعد و پیوستن به اردوگاه حسین نیست، این نمایشنامه بدیع از دیروز طف به امروز تل زعتر و از عاشورای سال شصت و یک هجری به عاشوراهای امروز گره می­خورد. وجه سیالیت و صیرورت و طرح این “این­همانی”، عصرها و نسل­ها و رویارویی حق و باطل به زیبایی و رسایی در نمایشنامه حر چهره نموده است.

“ندای درونی” که از شخصیت­های نمایشنامه است، هماره در ما نیز پژواک و طنین دارد. هیچ‌کس نیست که در سکوت بیرون این غوغا و فریاد را نشنود، این تازیانه سلوک، آشنای شانه­های ماست، حسینی که در خلوت و جلوت می­شنویم و دریغا که کمتر لبیک می­گوییم.

حر این فریاد را شنید و حر شد و عمر سعد و شمر این فریاد را خفه کردند و به خنجر غفلت و هوی و هوس سپردند. کیست که “این پنهان در جان و تن” را که بی­زبان تن، با زبان جان سخن می­گوید، آشنا و همسایه و همراه شود.

نمایشنامه حر ریاحی پهلو به شعر می­زند و عبدالرزاق عبدالواحد در ساختار و هندسه‌ای شکوهمند و شاعرانه آن را پرداخته است. مترجم عزیز و فهیم و شاعر، سید مهدی حسینی­نژاد را سپاس که “وفادارانه، به متن ترجمه­ای روان و روشن و رسا از متن فراهم کرده­اند. امید است این نمایشنامه که نگاهی تازه به حر و عاشورا است و “شمر” را تا به امروز می­رساند و “حسین” را در همه­ی پدیده­ها تکثیر می­کند، فرصت نمایش بیابد تا “کل ارض کربلا و کل یوم عاشورا”، حسی­تر و عینی­تر فرا چشم نسل امروز قرار گیرد.