یک سیب برای دو نفر!

نسخه های موجود ( برای انتخاب کلیک کنید ) :

(دیدگاه کاربر 1)

30,000 تومان

افزودن به علاقه مندی ها
افزودن به علاقه مندی ها

توضیحات

نقش‌ها:

1

2

3 (درخت/نقاش/ غول چراغ جادو/ تماشاگر تلویزیون/گاو/مرغ/ کودک)

 

نریشن:

آدم بزرگا عجیبن. گاهی خیلی خیلی عجیب. آدم بزرگا خودشون قانون میذارن. برای این که مردم بهتر زندگی کنن. برای این که همه چیز سرجای خودش باشه. بعد بعضی از اونا، به قانونی که خودشون گذاشتن بی محلی میکنن.

آدم بزرگا عجیبن. گاهی خیلی خیلی عجیب. آدم بزرگ به ما میگن مسئولیت کارامون رو به عهده بگیریم؛ اما خودشون بعضی وقتا مسئولیت کارشون رو میندازن به دوش کسای دیگه.

آدم بزرگا عجیبن. گاهی خیلی خیلی عجییب. بعضی از اونا از اسلحه خوششون میاد. هر چی باشه. اسلحه به اونا قدرت میده؛ اما یه قدرت الکی. چون اون قدرته تا وقتی با اوناست که اون اسلحه دستشونه.

آدم بزرگا عجیبن. گاهی خیلی خیلی عجیب. بعضی از اونا دوست دارن هی بیشتر داشته باشه. خیلی بیشتر از اون که لازم دارن. نمیدنن هم که باهاش چی کار کنن. فقط دوست دارن بیشتر داشته باشن.

آدم بزرگا عجیبن. گاهی خیلی خیلی عجیب. اوناهی میشینن و خبرهای بد می‌شنوند. بعد هم بهش عادت میکنن.

همه اینا باعث میشه آدم‌ها با هم بجنگن.

آدم‌ها…آدم‌ها…آدم‌ها همیشه یه جور نیستن… اونا گاهی ساکتن. ساکت ِ ساکت. میرن توی فکر.

آدم‌ها…آدم‌ها… آدم‌ها همیشه یه جور نیستن… اونا گاهی یه چیزی میشنون، یا یاد چیزی می‌افتن که لبخند میاره روی لباشون… گاهی هم خنده شون میگیره… میخندن…حتمن برای شما هم پیش اومده.

آدم‌ها…آدم‌ها… آدم‌ها همیشه یه جور نیستن… اونا گاهی سکوت میکنن. گاهی هم چیزی می‌بینن یا یاد چیزی می‌افتن و… ناراحت میشن. اخماشون میره تو هم… گاهی وقتا حسابی ناراحت میشن… حتا گریه میکنن. حتمن برای شما هم اومده.

آدم‌ها…آدم‌ها… آدم‌ها همیشه یه جور نیستن. اونا گاهی هیجان زده میشن. نمیدونن چی کار کنن. روی پا خود بند نمیشن. حتمن برای شما هم پیش اومده.

آدم‌ها…آدم‌ها…آدم‌ها همیشه یه جور نیستن… اونا گاهی عصبانی میشن. حسابی عصبانی میشن. صورتشون سرخ میشه و دندوناشونو روی هم فشار میدن. حتمن برای شما هم پیش اومده.

آدم‌ها…آدم‌ها…آدم‌ها همیشه یه جور نیستن… اونا گاهی مهربون میشن. این درست وقتیه که ما از دیدنشون بیشتر از همیشه خوشحال میشیم.

1 دیدگاه برای یک سیب برای دو نفر!

  1. رزیتا عالی مقام

    نگاه شریف به رابطه انسانها را پسندیدم.و این که دیالوگ نداشت و تموم حرفاش را بدون کلام و با تصویرسازی بیان میکرد. نمیدونم مشابه چنین متنهایی وجود داره. برای منن تازگی داشت.

دیدگاه خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.