توضیحات
علی صفری در جای جای متن تأکید ویژه ای بر اعمالِ روزمره دارد. نگاه روزمره همواره به تکرار آمیخته و همین تکرار نشانگر محدود بودن فضایِ انسانی میان کاراکترها و نوعی مسخ شدگی ماشینی آنهاست. تکرار در دیالوگهای نمایشنامه نیز به عنوان یک عنصر دراماتیک دیده میشود و این باعث ساختِ بافتی ابزوردگونه نیز شده است. به عنوان مثال به دیالوگ پایانی نمایشنامه بین لویی و میرا دقت کنید.
لویی آماده ای؟
میرا آماده ام
در این دیالوگ که یادآور گفتگوی معروف بین ولادیمیر و استراگون در نمایشنامه در انتظار گودو است، هر دوی کاراکترها اعلام آمادگی برای انجام کاری را میکنند. کار را انجام میدهند اما چیزی پیش نمیرود و دوباره سیر تسلسل آغاز میشود.
در پایان معتقدم علی صفری نویسنده ای است که میتواند در آثار بعدی، بیشتر عملِ نوشتن را با تنفسِ دغدغه مند ترکیب کند و همچنان به جلو برود.
(برگرفته از مقدمۀ دکتر حامد سلیمانزاده)
دیدگاهها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.