توضیحات
راستي كن كه راستان رستند
در جهان راستان قوي دستند
اوحدالدين اوحَديِ مَراغِهاي، آن طور كه در دايرهالمعارف بزرگ اسلامي هم به آن اشاره شده است؛ از سخنوران و عارفان سده 8ق. ميباشد. تولد او را برپاية يكى از ابيات مثنوي جام جم، حدود سال 673ق و وفات او را 15 رمضان 738 تخمين زدهاند. درباره اصل و زادگاه اوحدي، دو نظر متفاوت ابراز شده است: بسياري اصل او را از مراغه دانستهاند و گفتهاند كه بيشتر عمر خود را در اصفهان گذرانده است؛ اما نفيسى با عنايت به برخى از سرودههاي اوحدي، زادگاهش را اصفهان دانسته كه بعدها مقيم مراغه پايتخت ايلخانانکه در آن زمان از مراکز مهمّ علم، فرهنگ و هنر آذربایجان بود؛ شده است و تا پايان عمر در مراغه بود و در همين شهر نيز درگذشت و به خاک سپرده شد. بنايي هم براي آرامگاه اين شاعر طراحي شد كه در سال 1357 خورشيدي كار ساخت آن به پايان رسيد.
اوحدي دوران کودکی و جوانی خود را در شهر مراغه بسر برده و تحصیلات مقدماتی خویش را نیز همان جا فرا گرفته و سپس از زادگاه خویش بیرون آمده و به سیاحت پرداخته است و بنا به گفتهی خودش از مکتب روزگار تجربههای فراوان اندوخته و از معلّم زمانه درس و آدب زندگی آموخته است: سالها چون فلک به سرگشتم / تا فلک وار دیدهور گشتم. از جمله شهرهايى كه وي در ديوانش بدانها اشاره دارد، اينهاست: بصره، بغداد، دمشق، سلطانيه، كربلا، كوفه، نجف، قم و همدان.
آثار و سرودههاي اوحدي از همان آغاز، موردتوجه بوده و در آثار ديگران نقل شده است و شمار آنها به حدود پانزده هزار بيت مىرسد كه به شرح زير است:.
- ديوان، شامل قصايد، غزليات، تركيبات، ترجيعات و رباعيات است كه عبدالرحمان جامى آن را در غايت لطافت توصيف كرده و بيان داشته كه ترجيعاتشداراي حقايق و معارفاست. در ميانسرودههاي اوحدي به غزلهاي او عنايت بيشتري شده است؛ چنانكه در زمان خود اوحدي، برخى آنها را استقبال كردهاند يا برخى از كاتبان به لحاظ مشابهت مضامين بعضى از غزلها با بهترين غزلهاي حافظ، به اشتباه افتاده، و غزلهاي اوحدي را در نسخههاي دستنويس ديوان حافظ وارد ساختهاند.
- جام جم، از مثنويهاي اوحدي است كه سرودن آن را در سال 733ق/ 1333م، پس از يك سال به پايان برد. اين مثنوي، بر وزن و اسلوب حديقة سنايى سروده شده است و از همان ابتدا، با اقبال مردم روبهرو شد و از آن نسخههاي متعددي تهيه شد.
- منطق العشاق يا ده نامه، اين مثنوي از مجموعة آثاري است كه به همين نامها در سدههاي 7-10ق سروده شده است و شامل نامههايى عاشقانه بود كه ميان عاشق و معشوق مبادله مىشد. اوحدي اين اثر را در 706ق/ 1306م، به نام وجيهالدين يوسف بن حسن، نوة خواجه نصيرالدين طوسى در مراغه به پايان رساند.
از آثار اوحدي دستنويسهاي بسياري باقى مانده است. اين آثار داراي چاپهاي مختلف و متنوعى است. آخرين چاپ كليات وي به كوشش سعيد نفيسى در 1340ش در تهران توسط انتشارات اميركبير صورت گرفت. ترجمه مثنوي جام جم نيز به زبان آذري توسط پروفسور غلامحسين بيگدلي و دكتر خليل يوسفي در سال 1364 خورشيدي با مقدمهاي از آقاي اصغر فردي در تبريز چاپ و منتشر شد.
دیدگاهها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.